دلنامه

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب  

در دلم هستی وبین من و تو فاصله هاست   

بازم با یکی از اشعار فاضل نظری شروع می کنم :    

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد

بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست

بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است

مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق

وسکوت تو جواب همه مسئله هاست  

ما آدم ها ۵ تا  ( خود ) داریم :  

- آن خودی که واقعا هستیم . 

- آن خودی که خودمان فکر می کنیم آن طور هستیم  . 

- آن خودی که دیگران فکر می کنند من آنگونه هستم . 

- آن خودی که من می پندارم که دیگران فکر می کنند من آن گونه هستم . 

- پنجمیش سخته بی خیال شید لطفا  

حالا این جا بحثی وجود داره که چه ارتباظی ببین این خودها وجود داره ؟؟ 

این بخش بگذاریم برای قسمت نظرات ببینیم نظر شما چیه؟؟؟ 

ولی میگن که ارتباطهای خوبی بین من اول و من دوم وجود داره.  

 موقعیت های مرزی موقعیت هایی هستند که من اول را به ما نشان می دهند  .  

اگر این موقعیت ها برای ما پیش نیاد ممکنه تا آخر عمر در توهم زندگی کنیم  .  

امام علی (َع) فرموده اند : وقتی زندگی فراز و نشیب پیدا می کند انسان ها خود را می شناسند .

اینم یه تکه فوق العاده از مرحوم حسین پناهی :  

سیاه سیاهم 

 با زرد هماهنگم کن استاد 

گاه حجم یک کلاغ 

 کنتراست یک تابلو را حفظ می کند .  

اگر اینو ده بار خوندید و هر دفعه یک چیز جدیدی نفهمدید اونوقت هر چیزی خواستید توی نظرات به من بگید .