اشعار فاضل نظری

خوب از این به بعد زیر هر مطلب که می نویسم یه شعر هم از فاضل نظری میگم که شعراش واقعا ارزش خوندن رو داره ! من که خیلی خیلی دوستشون دارم !!!  

اما یه نکته می مونه که خوب من کی هستم :  

شاید دونستن این مطلب توی نوشته های بعدی تاثیر بزاره : 

اگه برگردین به ۳ تا پست قبلی و عکس رو خوب نگاه کنید متوجه می شید من کی هستم (جهت اطلاع پشت پیرهن اون پسربچه رو خوب نگاه کنید !!  )  

یه سری به من می گن :  !۷ (بخونید 7Factorial)  

خوب یه عده هم می گن : Ebook  

یه عده هم که قبلا توی دوران دبیرستان و پیش با هم بودیم به من می گن دکتر !!!!  

اما اون !7 جریان داره !! اگر 7*6*5*4*3*2*1 رو محاسبه کنید میشه 5040 

که اونم شماره شناسنامه منه  

 کارم بیشتر برنامه نویسی موبایل و کامپیوتر و طراحی ضفحات وب و ..... است . 

به شعر و ادبیات و فلسفه و دین و  ...... خیلی علاقه دارم . 

الانم دانشجویم  

اینم یه معرفی مختصر از خودم بود .  

 اما شعرهای فاضل رو با شعری با عنوان تفاوت شروع می کنم : 

پس شاخه‌های یاس و مریم فرق دارند
آری! اگر بسیار اگر کم فرق دارند 

شادم تصور می‌کنی وقتی ندانی
لبخندهای شادی و غم فرق دارند 

برعکس می‌گردم طواف خانه‌ات را
دیوانه‌ها آدم به آدم فرق دارند 

من با یقین کافر، جهان با شک مسلمان
با این حساب اهل جهنم فرق دارند 

بر من به چشم کشتة عشقت نظر کن
پروانه‌های مرده با هم فرق دارند

داشتن یا بودن !!

 من داشتن هام یا بودن هام ؟!!

می گم که یک مقدار بشینیم با خودمون فکر کنیم ببینیم کجای کاریم !!!  

خیلی عجیبه چرا ما آدم ها مدام زنجیرهایی که به خودمون بستیم  رو عوض می کنیم و هیچ وقت به فکر رهایی از زنجیرهایی که برای خودمون درست کردیم نیستیم ! 

شاید بپرسی زنجیر چیه ؟  من می گم زنجیرها داشتنی هامون هستند !!!  

اریک فروم  رو که باید بشناسید . یه حرف حساب خیلی قشنگ میزنه که ما بالاخره یک بار باید تصمیم بگیریم که مجموعه داشتن هامون هستیم یا مجموعه بودن ها مون !!! 

  یکبار برای همیشه تکلیف خودمون رو مشخص کنیم !!!

اگر ما باید مجموعه بودن هامون باشیم پس دو نکته رو باید بدونیم : 

1. داشتنها رو بشناسیم تا اونها را با بودنها اشتباه نگیریم  

2. بعد از شناخت داشتنیها باید راهی پیدا کنیم تا از داشتنها جداشیم و به بودنها مون برسیم .  

اما مرحله اول داشتنها : یه عده آدم خیلی سبکن داشتنهاشون هم مثل خودشون هستن یه عده دنبال شکم و یه عده دنبال هوای نفس و یه عده دنبال مد و ....  

یه عده با کلاس تر دنبال شهرت و ثروت هستند .  

از اونها پر مدعا تر و و با کلاس تر اونهایی که دنبال علم اند .  

خوب توجه کنید که  

چیزی که زنجیر رو بد می کنه جنس زنجیر نیست  

بلکه خود در بند بودن هست .  

حالا این زنجیر ممکنه از جنس طلا باشه مثل علم برای ما آدم ها   

یا اینکه از جنس فولاد بی ارزشی باشه مثل ثروت  

یا اینکه یه تیکه مس همچون شکم  

همه اینها این نکنه رو یاد آور می کنند که این آدم ها همه اسیرند هر کدوم با یه نوع زنجیر فرقی نمی کنه ولی بالاخره در زنجیر هستند .  

بیاید بودن هامون رو باشیم نه داشتنهامون رو . 

اما در مورد دوم یکی منو هم راهنمایی کنه که چطور از داشتنها برسیم به بودنها !!!! 

هزاران نفر بودند همچون اریک فروم که یک اتوپیا تصویر کردند یا یک جمله خوب مثل جملات بالا گفتند ولی همه اینها دچار ضعفند !!! و اون اینکه فقط متصور می شند یک حالت خوب رو !!!  

هیچ کدوم راه رسیدن به اون رو به ما نشون نمی دن  

مثلا می گن ما باید بودن ها باشیم نه داشتن ها ولی چطوری می شه این طوری بود خدا می دونه !!! .